Continuous Integration (CI) - Sürekli Entegrasyon

Sürekli Entegrasyon Nedir?

• Bir proje üzerinde her değişiklik olduğunda, projeyi yeniden deploy->test->report aşamalarından geçiren bir sistemdir.
• En temel kullanım amacı, işleri otomatikleştirmek ve değişimler ile gelen sorunlardan kurtulmaktır.
• Projelere commitler geldiğinde bir bölüm diğer bir bölümü acaba bozdu mu diye tahminler yürütmenin önüne geçer. Her değişim direkt olarak test edilir.

CI Hizmeti Veren Yazılımlar?

• Travis CI
• Jetkins
• Bambo

Travis CI

• Github/Bitbucket gibi version sistemlerini destekler.
• Projeye gelen her commit sonrası sistem tetiklenir ve testler yeniden çalıştırılıp rapor oluşturulur.
• C/C++/Java/JS/Ruby ve daha bir çok dil için destek sunar.
• Açık kaynak projeler için ücretsiz.

Travis CI Github İlişkisi

• Github ile giriş yapın.
• Gerekli izinleri onaylayın.
• Github üzerinden projenize .travis.yml adında ayar dosyasını ekleyin.

.travis.yml 

• python2.7 ve 3.5 için sürekli olarak pytest'i çalıştırır.

language: python
python:  - "2.7"
  - "3.5"
# command to run tests
script: pytest

Dahası için tıklayın.

Asynchronous and Synchronous

Merhabalar, bu blog ta asenkron(eş zamansız) ve senkron(eş zamanlı) terimleri üzerine notlarımı yazacağım.

Önce terimleri haberleşme(serial communication) açısından ele alalım.

Asynchronous Communication

• Taraflar belirlenen bir zaman aralığında veri gönderip alırlar.(Baud Rate:9600)
• Taraflar arasındaki haberleşme zaman aralığı farklı ise anlamsız veri transferi olur.
• Donanımsal olarak extra bir ihtiyaç yoktur.
• Arduino serial asenkron haberleşmeye olanak sağlamaktadır.
• Veri gönderim hızı düşüktür.

Synchronous Communication

• Tasarlanması için donanımsal olarak bir clock gereklidir.
• Clock sinyaline göre veri gönderilir ve alınır.
• Design aşaması asenkrondan daha zordur.
• Yüksek hızda veri gönderilebilir.
• SPI(Serial Peripheral Interface) ve RS232 destekleyen yapılardır.

*RS232 Her iki bağlantı türünüde destekler.

Şimdide yazılım açısından bu terimlere bakalım.

Synchronous Software

• Aynı anda sadece bir işlem yürütülür.
• Örneğin C/C++ gibi dillerde kodlarımız tek tek, sırayla işlenir.
• Bir işlem yürütülürken diğerleri bloklanır.

Asynchronous Software

• Belirli zamanda birden fazla iş yapılması
• Örneğin JavaScript te setTimeOut ile sistemi manipüle ederek asenkron kod çalıştırılabilir. 
• AJAX(Asynchronous JavaScript and XML) yine bu şekilde çalışan bir kütüphanedir.
• Bir diğer aşamaya geçmek için anlık durumun bitmesi beklenmez. Bloklama durumu söz konusu değildir.

Source: http://tutorials.jenkov.com/software-architecture/index.html

Java Properties Dosyası Kullanımı

Merhabalar uzun bir aradan sonra yeni öğrendiğim bir bilgi ile buradayım. Daha önceki yazılarda data source den bahsetmiştim. Hem data source hemde program içinde hard olarak string tutmak yerine tutulması gereken verileri bir x.properties text dosyasında tutarız.

Neden Properties Dosyası?
- Geliştirilen sistemin bağlı oldugu DB bilgilerinin değiştirilmesi durumunda tüm programın yeniden derlenmesinin önüne geçilmesi istenir.
- Run-time esnasında bir dosyadan veriler çekilir ve güncel veriler ile sistem işlemeye devam eder.


Kod parçası üzerinden gidelim şimdide. getPropertiesFromFile metodumuza önce properties dosyamızın adını vermemiz gerekli. Sade Intellij/Eclipse üzerinde çalışıyorsanız prop dosyasını src dizinine eğer Maven tabanlı proje oluşturduysanız resources dizinine atmanız gerekli.

1. Bir properties objesi oluşturup daha sonra getClass() ile runtime objemizi çağırıyoruz.
2. Ardından getClassLoader() ile class loaderimizi çağıralım(önceki yazılarda bahsedildi).
3. Dosyamızı input stream objesi olarak resource/source dizininden okuyoruz.
4. Properties dosyasını load metodu ile inputstream ile dolduruyoruz.
5. Hata olmaması durumunda properties dosyamız artık return edilecektir.

Şimdide properties dosyası için test yapalım.

hmenn.properties dosyası

test kodumuz:

System.out.println("db username:" + getPropertiesFromFile("hmenn.properties").getProperty("database.username"));

Çıktımız ise şu şekilde olacak:
db username:hmenn

** Bu şekilde kodumuz içine herhangi bir bilgiyi girmeden(sadece dosya adı) dinamik bir şekilde istediğimiz verileri elde edebildik. Bir serveri düşünecek olursak bu tarz bilgilerin dosyalardan okunması çok verimli olacaktır.

Reentrancy - Side Effect

Merhabalar, bu yazıda Reentrancy(evrensellik) ve Side effect(yan etki) terimlerine değineceğim.

Reentrance fonksiyon nedir?

Bu fonksiyonlar olası sinyal, hata oluşumlarında sonlansa bile dış dünyaya bir etkisi(side effect) olmayan fonksiyonlardır. Yani sinyal gelse ve bu fonksiyon tekrar çağrılırsa ilk seferki gibi çalışmalı.

Reentrant şartları nelerdir?

1. Herhangi bir static veya global değişken kullanılmamalı.
2. Kendi yapısını/kodunu değiştirememeli.(İşletim sistemi tarafında)
3. Non-reentrant bir fonksiyonu çağırmamalı.

int g_var = 1; int f() { g_var = g_var + 2; // global degisken kullanmis return g_var; } int g() { return f() + 2; } Yuk


Yukarıdaki f fonksiyonunda hata olursa ve bir daha çağırılırsa bu fonksiyon eskisi gibi çalışamaz. Çünkü global bir değişkeni değiştirmiş olabilir.

int f(int i)
{
    return i + 2;
}

int g(int i)
{
    return f(i) + 2;
}

Bu örnekte ise global değişim kullanımı yok. Her çağırmada aynı çalışıp, side effect oluşturmayacaktır.

DTO, DAO, POJO/Bean ve JavaBean Nedir Nerelerde Kullanılır?

Merhabalar, bu yazdımda başlıktaki terimler üzerine yazacağım. Öncelikle temel amaç java ve veritabanı arasındaki ilişklileri daha iyi anlamak, ilerde görebileceğimiz terimlerin olduğu hakkında ufak bilgi sahibi olmak. Gelelim terimlerimize:

DAO(Data Access Object): Genellikle veri tabanı üzerinde yapılacak işlemleri yüklenen sınıflardır. DAO içine database işlemlerimizi yazıp programda karışıklık ve tekrar tekrar kullanmanın(code reuse) önünü açarız. Örneğin:

public class UserDAOService{
    public boolean addUser(){
     // some magic here
    }

   ... // some magic here
}

UserDAOService sınıfımız artık tüm user işlemlerini yükleniyor. Gidipte başka işlemler yaptığımız kod parçacıkları arasına SQL komutları sıkıştırıp işimizi zorlaştırmayacağız.

DTO(Data Transfer Object): Adından anlaşılacağı üzere bu objeler katmanlar, birimler arasında sadece veri aktarımı için kullanılırlar. (DB ve JVM arasında örneğin , JVM-JVM arasında)

1. Depolama dışında herhangi bir yükümlülükleri yoktur.
2. Setter/getter kullanmına gerek yoktur. Tüm veriler public olarak tutulabilir.

JavaBean: JavaBean dediğimiz objeler veri tutma amaçlı kullanılırlar. Bir objenin JavaBean olarak sayılabilmesi için 3 şartı sağlaması gereklidir.

1. Serializable olmalı.
2. Parametresi yapıcı metodu olmalı.(No parameter constructor)
3. Public setter/getter metodlarına sahip olmalı

Teknolojinin gelişmesiye verilerimizi artık dosyalarda(text dosyasında örneğin) değilde veri tabanları üzerinde tutuyoruz. Bunun için Serializable olarak implement etme yöntemi pek kullanılmıyor. Bu durumlarda Bean/POJO kullanımı daha yaygın görülür. 

POJO/Bean(Plain Old Java Object): Bu obje de veri depolamak için kullanılırlar. JavaBean den farklı herhangi bir zorlamaya sahip değildir. Örneğin kullanıcı bilgilerini tutacağımız bir objeye UserBean diyebiliriz.

public class UserBean{

    private String name;

    private String password;

    public UserBean(){} // no parameter constructor
    // add other constructors

    public String getName(){return name;}
    public void setName(String name){this.name = name};

    // some magic here

}

Terimleri olabildiğince açık anlatmaya çalıştım. Özellikle java tabanlı projelerde bu isimleri yada paketleme isimlerini bolca görmekteyiz. Benim artık uyguladığım paketlemeler ise şu şekilde:

com.hasanmen.app.dao -> tüm daolar burada
com.hasanmen.app.bean -> tüm bean classları burada
...

Böylelikle hem karışmaları engelleriz. İstediğimizi daha çabuk ayırt ederiz hemde kod tekrarlarının önüne bir nebze geçmiş oluruz.